Centraal Amerika <3

Zeven weken geleden, een paar dagen voor kerst, zat ik net als nu op een vliegveld te wachten op mijn vlucht naar een nieuw avontuur: Centraal Amerika. En wát een avontuur was dat zeg!

Het begon in Mexico-Stad, wat gezien wordt als de stad met de meeste inwoners op aard. Heerlijk begin. Het viel me niks tegen en heb me prima vermaakt (lees: me de ziekte gegeten in Mexicaans eten hihi). Daarna via een aantal super interessante Maya ruïnes naar Oaxaca (je zegt: wah hakka) gegaan om kerst te vieren. Een zelf gemaakt kerstdiner met alles er op en er aan. Perfect! Beetje jammer dat de meerderheid ziek was, ik ook (door al dat Mexicaanse eten misschien?), dus was het een beetje een sneue bedoening: ik met mn literfles Cola en een banaan. Weer eens wat anders dan gourmetten!
Wederom via allerlei tempels en ruïnes naar Mérida gegaan om oud en nieuw te vieren. Hele dag bij het zwembad gehangen omdat het duizend graden was. Lekker Margaritha's en Cuba libres gedronken (gelukkig was ik weer beter na het kerst debacle). In Centraal Amerika heb je in elke stad, dorp of gehucht een zocalo, dat is een soort plein waar iedereen samen komt en waar hét gebeurt. Nou, niet in Mérida om 0.00u met oud en nieuw. Er was niks. Geen countdown, geen muziek, geen vuurwerk. Beetje jammer dus. Uiteindelijk een ander plein gevonden waar salsa uit de speakers knalde dus toch nog feestend het nieuwe jaar in kunnen gaan.
Het is zo'n rare ervaring om de feestdagen in een warm land te vieren! Overal kerstdecoraties en kerstmuziek terwijl je in korte broek rondloopt en je zonnebril steeds van je bezwete neus afglijdt. Maar ik kan daar zeker aan wennen!
Het nieuwe jaar begon uiteraard weer met Maya ruïnes, waaronder op 1 januari (ja dat was afzien..) Chichèn Itza, wat genoemd wordt al één van de zeven Moderne Wereldwonderen. Ik kon het jaar slechter beginnen dacht ik zo! Via nog veeeel meer ruïnes en slapeloze ritten in nachtbussen naar de kust gegaan, Playa del Carmen en Tulum. Heerlijk niks gedaan, behalve bakken in de zon en zwemmen met schildpadden. Kon geen ruïnes meer zien, maar heb het tóch gedaan. Lekker cultureelverantwoord bezig hè?

Na ongeveer drie weken Mexico werd het tijd voor een nieuw land: Belize. De reis erheen beloofde al weinig goeds: we waren nog in Mexico in een busje voor ongeveer acht personen. De weg was een beetje hobbelig dus iedereen dutte wat in. Tot dat we een keiharde knal hoorden en de auto OP DE ANDERE WEGHELFT terecht kwam. Met dus TEGEMOETKOMEND VERKEER! WTFFFFF dát is raar wakker worden! Gelukkig kreeg de chauffeur net op tijd weer controle over het busje en reden we weer op de goede weghelft. Wat bleek: klapband. Rijdt die chauffeur vrolijk nog tien minuten verder met dat ding! Er vloog van alles door de lucht en het begon vreselijk te roken en te stinken. Gelukkig stopten we uiteindelijk aan de kant van de weg en was de Mexicaanse anwb binnen no time aanwezig. Kan Nederland nog wat van leren met zestig minuten wachttijd..
Maar goed we leven nog dus een vervangend busje geregeld en op naar Belize.
We zijn naar Caye Caulker geweest, dat is een eilandje met super caribische vibes. Daar een hele dag gezeild en gesnorkeld met roggen, schildpadden en haaien. Super dag! Daarna naar een andere plek in Belize geweest wat ik wat minder vond. Over all ben ik niet zo'n fan van Belize, terwijl ik er super veel van verwachtte. Het is fijn dat de voertaal daar Engels is ipv Spaans, maar daar is ook alles mee gezegd wat mij betreft. Voelde me er totaal niet veilig en het was heel erg pauper.

Gelukkig na een kleine week door naar Guatemala, wat echt super was! Mijn favoriete land van Centraal Amerika. Vriendelijke mensen, redelijk ontwikkeld, niet te toeristisch zoals bijvoorbeeld Peru. Echt perfect. Eén van de hoogtepunten was het verblijf bij een gastgezin. Van te voren was ik erg sceptisch want het is allemaal in scène gezet puur voor de domme toeristen. Maar het begon al leuk: al wachtend op de persoon die ons ging onderverdelen bij de families (twee per familie), werden we door wat jongens rond de zestien jaar gevraagd om een potje tegen hen te voetballen. Het was zo'n coole locatie: ergens hoog in de bergen, omringd door drie vulkanen en uitzicht over een gigantisch meer. Midden op het dorpsplein stonden twee doelen zonder net. Alle omliggende huizen hadden stalen spijlen voor de ramen voor het geval er een voetbal tegen aan kwam. Hoe die ramen zouden sneuvelen geen idee, aangezien de voetbal lek was. Maar het ging om het idee en het was super leuk! Daarna met Sky, een Koreaans-Australisch meisje naar het gastgezin gelopen. Hier de traditionele kleding aangedaan en daarna traditioneel gekookt: rijst, bonen, kip en maïs tortilla's. Dat was zeker een ervaring om niet snel te vergeten.

Volgend land op de lijst was Honduras. We zouden daar een week zijn alleen gezien de tijd van het jaar was het qua weer wat ongunstig dus andere plannen gemaakt en maar twee dagen in Honduras geweest. Goede indruk achtergelaten maar het was natuurlijk veel te kort.
Door deze wijziging ging de reis naar het voor mij super onbekende El Salvador. Wat een positieve verrassing zeg! Echt een geweldig land. Samen met Honduras staat het in de top vijf gevaarlijkste landen op aarde, maar daar heb ik niks van gemerkt gelukkig. In tegendeel. Je betaalt daar met Amerikaanse dollars dus ideaal. Verder waren de mensen super vriendelijk en behulpzaam, de natuur was prachtig en voelde me overal super veilig en op mn gemak. Het binnenland gezien en vervolgens naar de lavastranden om heerlijk te relaxen. Echt een aanrader!

Met een klein bootje gingen we de grens over naar Nicaragua. Twee uur later kwamen we desondanks de uitgereikte gele regenjassen zeike nat aan. We moesten gelijk de boot uit en alle bagage op de kade uitspreiden zodat ze alles konden checken. Heel fijn want mijn backpack zit stampend vol (letterlijk met de voet alles aanstampen zodat het past, hihi) dus vet irritant dat zo'n figuur alles uit je tas trekt en overal een beetje interessant mee loopt te doen. Tot dat hij mijn extra armprothese eruit trok: hij hoefde mn handbagage niet meer te zien want hij geloofde het wel én pakte zelfs mijn tas weer helemaal in. Wat een sukkel..
Maar goed verder was Nicaragua een heel fijn land hoor! Heel goedkoop (jeeeeeeeeeej!) en bekend om haar vele vulkanen. Kon er dus niet omheen om naar een vulkaan te gaan. En deze keer hoefde ik hem niet zelf te beklimmen zoals in Ecuador en op de galapagos, we konden met een busje tot aan de krater komen. Ideaal! Wat heel gaaf was is dat die vulkaan, de Masaya, actief is. Dus dikke aswolken en een zwavelachtige lucht rondom de krater. Als je 's nachts naar de vulkaan zou gaan kan je de lava zien zeiden ze. Maar goed overdag was ook al super indrukwekkend.

Vorige week de laatste keer de grens overgegaan via de weg, ditmaal naar Costa Rica. Ik had hoge verwachtingen die niet helemaal zijn uitgekomen. Ik had het veel minder toeristisch en vooral veel VEEL minder duur verwacht. Het is hier net zo duur als in Nederlandse bioscopen of op Schiphol. Best aan de prijs dus. Maar ja je moet wat en het is wel echt een heel mooi land hoor. Super groen, heel erg ontwikkeld, zowel infrastructuur als de inwoners zelf.
Ik ben door de jungle gebanjerd over gigantische hangbruggen die over de boomtoppen hingen, wildlife gespot tijdens een nachtelijke trip door de jungle (waar de sloth (luiaard, van die irritante hoy hoy reclames een gigantisch hoogtepunt was want die MOEST EN ZOU ik zien: gelukt!) en moddermasker gehad in één van de natuurlijke hotsprings. Dus ondanks het feit dat het hier echt belachelijk duur is heb ik een super tijd gehad.

Terugkijkend op dit deel van mn reis kan ik alleen maar positief zijn: het was een geweldige reis. Zóveel nieuwe ervaringen opgedaan en weer zoveel verschillende mensen ontmoet, echt super!
Wat me heel erg opviel was hoe ontwikkeld het hier allemaal is. Zo heeft elk park of elke zocalo gratis wifi! Ik zeg een plan voor Nederland!
Het enige is hier dat ze niet zo punctueel zijn. Ik zou een vlucht hebben om 11.30 vandaag. Is gewijzigd naar 14.00 kreeg ik vanochtend te lezen in een mailtje wat ik om 04.00 's nachts had ontvangen.. Nu staat er weer dat de vlucht om 13.30 gaat. Ik weet het niet meer hoor. Zal maar eens gaan kijken of ik eindelijk mijn bagage mag inchecken. En dan, op naar de laatste bestemming waar ik het langste naar uit heb gekeken: CUBA! Men zegt dat daar geen internet is en dat je nog steeds (ondanks Amerika die aan de deur klopt) letterlijk teruggaat in de tijd, ik ben benieuwd!