Jakarta - De eerste dagen
Door: leoniekoopman
Blijf op de hoogte en volg Leonie
17 Februari 2012 | Indonesië, Jakarta Pusat
Nou, toch maar een waarbenjijnu aangemaakt. Dan kunnen jullie het allemaal nu meekrijgen en hoef ik jullie er niet meer mee te vervelen als ik straks weer thuis ben..
Mijn vlucht was super goed. Lekker een plekje bij het raam (terug trouwens ook, weet ik :D) en direct naast mij een lege stoel. Heeerlok! Goed eten, genoeg drinken en snacks aangeboden kregen.. Geen turbulentie of luchtzakken, niks!
En nu zit ik alweer een paar dagen in Jakarta en ben er al behoorlijk aan gewend. Het is overal verschrikkelijk druk en vooral heel erg warm, 6858643 scooters en nog meer grote vette auto's. Hoe die mensen dat betalen..? Zo'n beetje negentig procent woont in kleine pauperhuisjes met golfplaten, maar ze hebben wel allemaal een Blackberry. Heel raar om te zien.
Van te voren werden we gewaarschuwd om (nog) niet van de eetstalletjes langs de wegen te gaan eten, aangezien wij Nederlanders butjes zijn en daarmee niets gewend zijn. Dan zouden we meteen ziek worden. Dit hebben we dan ook nog niet geprobeerd, maar de verleiding wordt steeds groter want het ruikt allemaal zalig. Ons werd aangeraden om de eerste twee weken juist alleen maar fastfood te gaan eten.. of we dat wel volhouden? Gelijk dag twee hadden we al een portie mie ayam naar binnen gewerkt en we hebben vooralsnog een normale stoelgang ;P
Ook werd ons gezegd dat we de locals niet aan mochten kijken. IEDEREEN kijkt ons aan! De hele tijd toeteren, opmerkingen maken en er zijn zelfs mensen bij de FOTO'S maken. Hoe raar is dat? Maar ja, wij maken natuurlijk ook foto's van hen. Misschien maken ze wel foto's van ons omdat wij korte broeken dragen en hempjes.. In alle info-dingen over Jakarta en Indonesië staat dat vrouwen dit ab-so-luut niet mogen dragen. Maar ja, wat wil je met 40 graden Celsius? We kunnen niet anders. En we zijn - gelukkig- echt niet de enigen hier in. Je hebt heel veel hippe meiden, die pumps dragen en korte spijkerbroekjes. Maar ook veel vrouwen in traditionele kleding en van top tot teen bedekt. Het rare is dat deze mensen niet zweten. NUL. Hoe kan dat in vredesnaam? Wij denken dat ze er gewoon aan gewend zijn, aan de hitte. Hopelijk gaan wij er ook aan wennen want om helemaal bezweet op kantoor aan te komen..
Over kantoor gesproken: vandaag hadden Rusco en ik een intro-dagje voor stage. We waren doodnerveus, een uur te vroeg en voelden ons niet lekker.. We gingen trouwens met de taxi heen, wat ongeveer een kwartiertje vanaf het busstation bij Kuningan is. Kuningan is de wijk waar we wonen. Zo'n taxi ritje kost 10.000 Indonesische Rupiah. Als in 0,81 eurocentjes (!). Het is hier sowieso fokking cheap: uit eten voor 2,80 eu en een pakje sigaretten kost nog niet eens een euro. H&M en ZARA kleding kost hier een vierde van wat je er in Nederland voor betaalt en ze hebben alle luxe merken broeken (Guess, Hugo Boss, Versace) kosten 15euries! En ze zijn echt, voorzover wij dat kunnen beoordelen..
Maar goed, de intro stelde niet veel voor. We gingen naar het gebouw en moesten op de 23ste zijn bij Iskandarsyah & partners, een advocatenkantoor. Wát een lieve mensen zeg! Zooo aardig en gastvrij en echt lief! We voelden ons gelijk op onze plek. Onze plek is trouwens gezellig bij iedereen in de zelfde ruimte, je hebt je eigen hokje met eigen computer, ik zit naast de vrouwen en Rusco zit tegenover mij naast de mannen. We schatten dat ze daar allemaal heel erg jong zijn. Er is zelfs een meisje met een beugel! Maar ja, de mensen lijken hier allemaal heel erg jong is al gebleken: een schoonmaakster van onze residence lijkt eind twintig, maar is 43! Ongelofelijk. Anyhow, we hoeven alleen maar ma-wo formele kleding te dragen. Donderdag is het 'batik' dag, dan moet je (wij mogen) traditionele Indonesische kleding dragen. En natuurlijk, Casual Friday ;D
Maandag mogen we gelijk mee naar de rechtbank voor een zitting. Ben benieuwd!
All and all zijn de eerste dagen dus heel erg goed verlopen. Mijn kamer in de residence is goed: alles voor me zelf en er wordt elke dag schoongemaakt. Ze wassen en strijken voor me. Ik hoef niets te doen! Ik heb ook een tv, hier worden alle zenders ondertiteld in het Bahasa Indonesia. Kan ik gelijk het eea leren :p Geen een nieuwszender doet het helaas.. Alleen TLC en twee andere zenders met series. Hartstikke leuk dus ik heb niets te klagen!
We hebben in deze paar dagen zelfs al een cultureel uitstapje gemaakt: we zijn naar het Nationale Monument van Jakarta geweest (Monas) en ik als DIKKE ATHEIST -zoals pap mij altijd noemt- heb zelfs een tijdje rondgelopen in een kathedraal en de grootste moskee van Zuid-Oost Azie (de derde grootste van de wereld).
Duss.. Genoeg gezien en gedaan om in een paar daagjes een goede indruk te kunnen krijgen van Jakarta.
Het enige wat ik hier níet verwacht had, waren SHE-MALES. OMG man we zaten buiten bij onze residence op het terras een beetje te chillen. Op de achtergrond was wat muziek dus we bewogen wat mee. Ik zat aan de straatkant.. Komt er een echt zo'n obvious she-male figuur aangelopen en reikt mij de hand om te gaan dansen. JA DOEI! Hahaaha, gelukkig werd ik na een tijdje gered door de security (waar we ook voor betaald hebben, dus dat verwachtte ik ook van hem).
Nu ga ik lekker Wie is de Mol terugkijken, voor zo lang ik het hier kan zien.
Tot de volgende update, hier of op Facebook!
Xxxx
Mijn vlucht was super goed. Lekker een plekje bij het raam (terug trouwens ook, weet ik :D) en direct naast mij een lege stoel. Heeerlok! Goed eten, genoeg drinken en snacks aangeboden kregen.. Geen turbulentie of luchtzakken, niks!
En nu zit ik alweer een paar dagen in Jakarta en ben er al behoorlijk aan gewend. Het is overal verschrikkelijk druk en vooral heel erg warm, 6858643 scooters en nog meer grote vette auto's. Hoe die mensen dat betalen..? Zo'n beetje negentig procent woont in kleine pauperhuisjes met golfplaten, maar ze hebben wel allemaal een Blackberry. Heel raar om te zien.
Van te voren werden we gewaarschuwd om (nog) niet van de eetstalletjes langs de wegen te gaan eten, aangezien wij Nederlanders butjes zijn en daarmee niets gewend zijn. Dan zouden we meteen ziek worden. Dit hebben we dan ook nog niet geprobeerd, maar de verleiding wordt steeds groter want het ruikt allemaal zalig. Ons werd aangeraden om de eerste twee weken juist alleen maar fastfood te gaan eten.. of we dat wel volhouden? Gelijk dag twee hadden we al een portie mie ayam naar binnen gewerkt en we hebben vooralsnog een normale stoelgang ;P
Ook werd ons gezegd dat we de locals niet aan mochten kijken. IEDEREEN kijkt ons aan! De hele tijd toeteren, opmerkingen maken en er zijn zelfs mensen bij de FOTO'S maken. Hoe raar is dat? Maar ja, wij maken natuurlijk ook foto's van hen. Misschien maken ze wel foto's van ons omdat wij korte broeken dragen en hempjes.. In alle info-dingen over Jakarta en Indonesië staat dat vrouwen dit ab-so-luut niet mogen dragen. Maar ja, wat wil je met 40 graden Celsius? We kunnen niet anders. En we zijn - gelukkig- echt niet de enigen hier in. Je hebt heel veel hippe meiden, die pumps dragen en korte spijkerbroekjes. Maar ook veel vrouwen in traditionele kleding en van top tot teen bedekt. Het rare is dat deze mensen niet zweten. NUL. Hoe kan dat in vredesnaam? Wij denken dat ze er gewoon aan gewend zijn, aan de hitte. Hopelijk gaan wij er ook aan wennen want om helemaal bezweet op kantoor aan te komen..
Over kantoor gesproken: vandaag hadden Rusco en ik een intro-dagje voor stage. We waren doodnerveus, een uur te vroeg en voelden ons niet lekker.. We gingen trouwens met de taxi heen, wat ongeveer een kwartiertje vanaf het busstation bij Kuningan is. Kuningan is de wijk waar we wonen. Zo'n taxi ritje kost 10.000 Indonesische Rupiah. Als in 0,81 eurocentjes (!). Het is hier sowieso fokking cheap: uit eten voor 2,80 eu en een pakje sigaretten kost nog niet eens een euro. H&M en ZARA kleding kost hier een vierde van wat je er in Nederland voor betaalt en ze hebben alle luxe merken broeken (Guess, Hugo Boss, Versace) kosten 15euries! En ze zijn echt, voorzover wij dat kunnen beoordelen..
Maar goed, de intro stelde niet veel voor. We gingen naar het gebouw en moesten op de 23ste zijn bij Iskandarsyah & partners, een advocatenkantoor. Wát een lieve mensen zeg! Zooo aardig en gastvrij en echt lief! We voelden ons gelijk op onze plek. Onze plek is trouwens gezellig bij iedereen in de zelfde ruimte, je hebt je eigen hokje met eigen computer, ik zit naast de vrouwen en Rusco zit tegenover mij naast de mannen. We schatten dat ze daar allemaal heel erg jong zijn. Er is zelfs een meisje met een beugel! Maar ja, de mensen lijken hier allemaal heel erg jong is al gebleken: een schoonmaakster van onze residence lijkt eind twintig, maar is 43! Ongelofelijk. Anyhow, we hoeven alleen maar ma-wo formele kleding te dragen. Donderdag is het 'batik' dag, dan moet je (wij mogen) traditionele Indonesische kleding dragen. En natuurlijk, Casual Friday ;D
Maandag mogen we gelijk mee naar de rechtbank voor een zitting. Ben benieuwd!
All and all zijn de eerste dagen dus heel erg goed verlopen. Mijn kamer in de residence is goed: alles voor me zelf en er wordt elke dag schoongemaakt. Ze wassen en strijken voor me. Ik hoef niets te doen! Ik heb ook een tv, hier worden alle zenders ondertiteld in het Bahasa Indonesia. Kan ik gelijk het eea leren :p Geen een nieuwszender doet het helaas.. Alleen TLC en twee andere zenders met series. Hartstikke leuk dus ik heb niets te klagen!
We hebben in deze paar dagen zelfs al een cultureel uitstapje gemaakt: we zijn naar het Nationale Monument van Jakarta geweest (Monas) en ik als DIKKE ATHEIST -zoals pap mij altijd noemt- heb zelfs een tijdje rondgelopen in een kathedraal en de grootste moskee van Zuid-Oost Azie (de derde grootste van de wereld).
Duss.. Genoeg gezien en gedaan om in een paar daagjes een goede indruk te kunnen krijgen van Jakarta.
Het enige wat ik hier níet verwacht had, waren SHE-MALES. OMG man we zaten buiten bij onze residence op het terras een beetje te chillen. Op de achtergrond was wat muziek dus we bewogen wat mee. Ik zat aan de straatkant.. Komt er een echt zo'n obvious she-male figuur aangelopen en reikt mij de hand om te gaan dansen. JA DOEI! Hahaaha, gelukkig werd ik na een tijdje gered door de security (waar we ook voor betaald hebben, dus dat verwachtte ik ook van hem).
Nu ga ik lekker Wie is de Mol terugkijken, voor zo lang ik het hier kan zien.
Tot de volgende update, hier of op Facebook!
Xxxx
-
17 Februari 2012 - 07:05
Shniek:
Lietje. Mooi verhaal. Mooi goedkoop. She-males. Heet als een malle en zweten;)! Klinkt prachtig:D!hier koud nat en she-male proof (gelukkig) -
17 Februari 2012 - 08:25
Lisette:
He Le!
Wat een leuk verhaal, super om je zo te kunnen volgen! Wat fijn dat je maar 3 dagen in de week je nette kleren hoeft te dragen, scheelt weer een bloesje en een nette broek :p Hahaha, en de she-males, moet jou ook weer overkomen he!
Veel plezier nog!
Liefs, Li -
17 Februari 2012 - 08:39
Johan:
Drink vooral geen Arak! Vorig jaar vier toeristen dood en drie voor altijd blind geworden omdat er antivriesmiddel in de arak zat. Die flessen worden nog steeds verkocht!
Google even DE ULTIEME GIDS VOOR BALI (die ook over andere Indonesische eilanden handelt) als je grappige en ook serieuze tips wil lezen (geheel GRATIS)
Het gaat over hoe om te gaan met Indonesiërs, de beleefdheidsregels, de mentaliteit, de politie, enz..
-
17 Februari 2012 - 08:51
Ruth:
Heee Leoooo!
Leuk hoor, toch een waarbenjij... weten we nog enigszins wat je uitspookt daar ver weg. Maar het klinkt allemaal prima en ook fijn dat de mensen op kantoor zo aardig zijn, dat is maar weer mooi mee genomen!
Heel veel plezier, geniet er van.. zet die normale stoelgang door ;) en succes!
Liefs -
17 Februari 2012 - 09:48
Jack En Albertha:
Leuk verhaal Leo, leuk geschreven ook. Dus toch maar eentje aangemaakt, super. Kan een ieder je een beetje volgen daar in Verwegistan. Tot de volgende update! Liefs ons -
17 Februari 2012 - 09:59
Linda Douwsma:
Jeetje Leonie ! Wat kan jij schrijven zeg ! Prachtig verhaal.... Ik heb er van genoten.... Mooi ook om zo een beetje " BIJ" te blijven en je belevenissen te volgen. Liefs Linda -
17 Februari 2012 - 10:51
Anne:
Wat fijn dat je daar zo goed terecht bent gekomen en alles voor je wordt gedaan. HERRLICH!!! -
17 Februari 2012 - 10:54
ANNE:
o sorry ik drukte per ongeluk al op 'reactie plaatsen' terwijl ik nog helemaal niet klaar was HAHAHAHAHAHAHHA WAT EEN SUKKELTJE BEN IK TOCH OOK SOMs. Hoezo heb je je eigen security? . Maaaaaaaaaruhhhhhhhh nou gewoon in je korte broek en shirtjes blijven rondlopen hoor want uiteindelijk wil ik je toch echt zien in het nieuwe seizoen van 'Grenzeloos Verliefd'. Veel plezier daar en succes op stagéeeeeeeeeeeee
xxxxxxx -
17 Februari 2012 - 11:55
Tessa:
Tof dat je waarbenjij.nu hebt aangemaakt :) Kussss -
17 Februari 2012 - 18:29
Maaike:
heey hoi leo,
mooi dat het allemaal goed met je gaat. door jou verhaaltjes ben je toch nog een beetje hier. want toe ik dit las zag ik alles helemaal gebeuren. jij lekker dansen :p hahahahha arme jij.
nou kind doe je best en we spreken elkaar snel een keer op de skype :D!!
liefs
ps: hebben ze ook mooie kannetjes met melk?? ;) -
17 Februari 2012 - 18:41
Janine:
LEUK LE! Post meer, post meer, post meer!! :) -
19 Februari 2012 - 13:09
Marlou:
Hey Leo,
Leuk verhaal. Geniet van je tijd daar!
Liefs Marlou -
19 Februari 2012 - 18:16
Jur En Marian:
Prachtig verhaal veel succes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
